دنیای وبی

وب لاگ نویسی همه اش هم نوشتن نیست قسمت بزرگی از اون پرسه زدن تو وبلاگای دیگه است و آشنا شدن با طرز فکر  دیگران.

یه سر گرمی که هم خرجی نداره هم کلی اطلاعات بهت میده هم میتونی کلی دوست پیدا کنی که بیان پای درددلات بشینن و پای درددلاشون بشینی.اما یه چیز دیگه هم هست.از وب لاگها وسایتهای سیاسی که بگذریم باید بگم بقیه وب لاگ نویسایی که سبک نوشتنشون یه جورایی مثله منه یعنی یا از روزمره گی شون می نویسن یا روزمرگی شون هیچکدوم حالشون خوب نیست.باور نمی کنین یه سر به وب های اطراف بزنین.

خب من اول فکر می کردم فقط خانومهای متاهل به سبب مشغله روزانه اختلاف با همسر و فرزند و تبعیض بین زن و مردفامیل شوهر و چه می دونم هزار تا مشگل دیگه که خودمم گریبانگیرشم دپرس می شن و تو اون حال خراب جمله های آنچنانی می نویسن ووبلاگهای آنچنانی پر خواننده دارن بعد دیدم نه بابا خانومهای مجرد هم دست کم نمیارن.در باره متاهلها می گفتم خب اینا یه جورایی از زندگی زناشویی شون گله دارن دلشون می خواد بر گردن به تجرد در باره مجرد ها هم مجبورم فکر کنم که خب اینا هنوز صابون تاهل به جامه شون نخورده دلخورن دوست دارن تجربه کنن برای همینه که دپرسن.باز یه سری  از دوستان هم هستن که  دریا دل شدن زدن زیر همه چی برگشتن به تجرد.از شما چه پنهون اونا هم حال و روزشون خوش نیست.گاهی فیلشون یاد هندستون میکنه و از غم یار از دست داده ناله  می کنن.

اینکه از خانومها.اما در باره آقایون هر چی پیدا کردم یا سیاسی بود یا به شدت تخصصی.تا دلتون بخواد وبلاگ نقد فیلم عکاسی شعر موسیقی و غیره... یکی دوتا هم که تو مایه خودمون بود باز دیدم این بندگان خدا هم با داشتن یک کله پر حرف دل پری هم دارن که اینجور خوب می نویسن

خدایا اگه صلاح می دونی به ما وب لاگ نویسان افسرده اندکی آرامش عطا کن تا سر  مخاطبانمان را با درددلهای روز مره گیمان نبریم